Berlin’de kovulmam
Maalesef Avrupa’daki ilk iş deneyimim pek de iyi bir şekilde başlamadı. Kasım 2019 gibi çalışmaya başladığım Tiger Facility Services şirketinden 3 hafta içinde kovuldum. Türkiye’de bile hiç işsizlik deneyimim olmamıştı, kaldı ki Almanya’da süreçler hakkında en ufak bir bilgim yoktu. Ne dilini biliyordum ne de hangi kurumlarla iletişim kurmam gerektiği hakkında bir fikrim vardı.
Tiger Facility Services , Türkiye’deki Armut benzeri bir oluşum. Tek farkları sadece temizlik ve cathering için kullanabiliyorsunuz. Tekil şahıs ya da şirket şeklinde kaydoluyor, temizlik hizmeti almak isteyen insanlarla iletişime geçip işi bağlıyorsunuz.
Üstünkörü temizlikten, dip bucak temizliğe kadar olan tüm seçeneklerden faydalanabiliyorsunuz.
Aralık ortası gibi şirkette bir yılbaşı etkinliği olacağı duyurulmuştu. Bu etkinlikte eğlence dışında, genel olarak şirketin sene sonu hedeflerine ulaşıp ulaşamadığı, yatırımlarla ilgili gelişmeler, bir sonraki sene için beklentiler gibi belli başlı konular da ele alınıyordu.
Etkinlik başlar başlamaz şirketin CTO’su söz aldı. Geçen hafta yatırımcılardan iki tanesinin çekildiğini (toplamda üç tane vardı) ve şirketi, rakip firma olan Helpling’e sattıklarını duyurdu. Ortam bir anda yılbaşı partisinden cenaze evine evrilmişti. Tam olarak hatırlamamakla beraber, sanırım bu haberi içimden gülerek karşılamıştım ve kafamda deli sorular vardı. İlk olarak acaba üç ay içinde iş bulabilecek miyim diye düşündüm. Almanya’ya mavi kartla geldiyseniz ve kalıcı oturum izniniz yoksa, işsiz kaldığınız günden itibaren üç ay içinde iş bulma zorunluluğunuz var. Bulamazsanız ülkeden sınır dışı ediliyorsunuz. Sonrasında kirayı nasıl ödeyeceğim diye düşünmeye başladım. Maalesef Türkiye’den gelirken dayalı döşeli bir ev (studio) tutmak zorunda kalmıştım ve kirası çok yüksekti. Bu düşüncelerle yılbaşı partisinden ayrıldım.
Almanya’da işten çıktığınızda ya da kovulduğunuzda üç gün içinde yetkili kurumlara bildirmek zorundasınız yoksa hakkınız olan işsizlik maaşını almanız gecikiyor veya farklı yaptırımlarla karşılaşabiliyorsunuz.
Benim durumumda başvurulması gereken yer Job Center’dı. Henüz daha üç hafta önce Almanya çalışma bakanlığına kaydolduğum için ve bir seneden az süredir çalıştığım için Argentur Für Arbeit’a başvuramıyordum. Bu ikisinin arasındaki fark genel olarak işsizlik maaşlarıyla ve statünüzle ilgili.
İş yerimden kovulan başka bir arkadaşımla beraber Job Center’a gittik. Eğer Almanca bilmiyorsanız bu tip devlet kurumlarında size maalesef yardımcı olmuyorlar. Çünkü yasal olarak çalışan insanlar Almanca konuşmak zorunda ve tercüme ettiklerinde sizin aleyhinizde bir yanlış anlaşılma olursa sorumluluk kabul etmiyorlar. Çalışan kadın ilk defa geçici D tipi vizeyle birinin geldiğini ve süreci bilmediğini söyledi. Beş dakika bekledikten sonra müdürü geldi ve beni sistemlerine kaydettiklerini söyleyip aylık yanlış hatırlamıyorsam 300 Euro yardım bağlayabileceklerini söyledi. Bu bilgiyi aldıktan sonra oradan ayrıldık.
Eve döndükten sonra ruh hastası gibi işlere başvuruyordum. O kadar uğraştıktan sonra sınır dışı edilmek istemiyordum. Nitekim bir ay içinde bir iş buldum ve oturum hakkımı korumaya hak kazandım. Bu iş biraz denize düşen yılana sarılır misali bir iş oldu. Ancak birikim yapmama ve Berlin’deki hedeflerimi belirlememe yardımcı oldu.
Bu deneyim kesinlikle benim için bir ilkti ve her şeye rağmen bir şekilde üstesinden gelebildim. Ölmediğim sürece sıkıntı yok.
